Stakes Day

Dinsdag 2 november was de Melbourne Cup, de grootste van alle races tijdens het Spring Carvinal. Een jaarlijkse race sinds 1861 (dus dit jaar de 150ste keer) en in 2003 kwamen er "slechts" 122.736 mensen kijken. De bijnaam is "The race that stops a nation" omdat letterlijk iedereen kijkt. Om aan te geven hoe groot het is daadwerkelijk is: iedereen in Melbourne is vrij van school en werk. In Nederland doet de werkgever moeilijk als je een wedstrijd van het WK voetbal wilt kijken, hier geven ze iedereen vrij voor een stelletje paarden wat achter elkaar aanrent. Afgelopen dinsdag was het hondenweer met veel regen dus wij zijn deze zaterdag naar Felmington Racecourse geweest. Flemington is het 'Mekka' van de paardenraces. Alles is net een maatje groter, niet alleen de tribunes, maar ook de stallencomplexen en het feit dat deze baan z'n eigen treinstation heeft. Het voordeel van Stakes day ten opzichte van de Melbourne Cup is dat het dezelfde baan is. alleen nu is de toegang een stuk goedkoper, is het iets rustiger (75.000 mensen) zodat je wel fatsoenlijk rond kan lopen.

Stakes Day staat ook wel bekend als 'family' day en dus waren we uiteindelijk met z'n vijven: Ik, Caitlyn, haar ouders en haar zus. Met een gereserveerde stoel zodat we toch een beetje 'upperclass' rondliepen. Het verschil tussen de 'beschaafde' mensen en het general public wordt al snel duidelijk toen we beneden op het gras rondliepen. Veel erg jonge tieners die naar het lijkt voor de eerste keer veel te veel alcohol hebben gedronken en al vloekend hun weg terug naar hun picknickkleed zoeken. Voordeel is wel dat ze dan vlakbij het hek en dus de actie staan.
De stallen van de paarden zijn op Flemington erg toegankelijk. Alle paarden voor de volgende races worden geshowd zodat je kan bepalen wie er 'goed' uit ziet. Geen idee waar je dan naar et kijken, maar goed. Ook kan je op zoek naar je eigen favoriet. Onderstaand paard was het hoogtepunt, vooral vanwege z'n naam. Heb gelukkig geen geld verspeeld door op hem te wedden.

Het wedden ging deze keer al een stukje beter dan twee weken terug. Vooral met dank aan het racebook wat ik gekocht heb. De verkoper vertelde nog dat alle winnaars er in staan ;-). Op de racedag zit er bij de krant een "form guide" met daarin alle informatie over de races (hoe de paarden de laatste weken gepresteerd hebben, wat de 'odds' zijn, wie de jockey's zijn), maar het racebook geeft net wat meer en beter leesbare info. Vooral de eindconclusie met termen als "ready to win", "hard to beat" kan nuttig zijn.

Van de 20 dollar inleg over de hele dag heb ik ongeveer de helft teruggekregen. Met dank aan Allanthus, Purple en Lady Gaga. Met haar p-p-p-pokerface een mooie derde plaats in de laatste race. Een speciaal bedankje gaat uit naar Rothera, het paard wat in race zeven kansloos laatste werd en wandelend over de finishlijn kwam, ongeveer een minuut na de rest (een race duurt ongeveer 2,5 minuut max, kan je nagaan). Hieronder zie je hem langzaam naar de finish slenteren........
Conclusie: Waar ik in het casino inmiddels aardig door heb hoe ik met kleine winst of in ieder geval zonder verlies weg kan lopen, heb ik het paardengok systeem nog niet helemaal door. Het is een gigantische industrie. En misschien ga ik volgende week die industrie nog wat verder sponsoren bij een 'night race'.