Golf

Melbourne noemt zichzelf graag de wereld-sporthoofdstad omdat ze altijd grote evenementen organiseren. Zelf vind ik dat je daar eerst een WK voetbal voor moet hebben gehad (ze doen hun best om dat in 2022 te krijgen) dus voorlopig gun ik ze die titel niet. Melbourne Park met alle stadions is wel fantastisch en de trouwe lezers hebben de laatste maanden regelmatig kunnen genieten van blogs over Australian Rules footy, voetbal, ijshockey, wielrennen en paardenraces. Gisteren was een andere sport aan de beurt: Golf.
Golf is een sport die razendsnel aan populariteit wint. Zelf vind ik golf op de wii erg leuk om te doen, maar daar blijft het bij. Het heeft een prijzig imago en je kan het niet als een volkssport omschrijven. Hoewel sommige mensen goede golfers als superhelden beschouwen en ze meer verdienen als andere sporters, ken ik er maar een van naam: Tiger Woods. En laat nou net hij dit weekend in Melbourne een wit balletje in een kleine gaatje slaan. Tijd om op tijgerjacht te gaan.
Ik was niet de enige. Tiger stond vrijdag in de middag geprogrammeerd en ik denk dat ongeveer 3.000 mensen hem volgde, terwijl andere spelers door een handvol toeschouwers bekeken warden. Het is soms lastig om een goed plekje te vinden, maar met een beetje slim rondwandelen (een hole overslaan en dan Tiger opwachten) doet vaak wonderen.
Kijken naar golf voelt alsof je op een zonnige dag in een park rondwandelt en er allemaal blauwe linten gespannen staan waar je niet mag komen. Met andere woorden: je kan ontzettend dicht bij de spelers komen, maar erg boeiend is het allemaal niet. Het competitie element was niet erg sterk aanwezig en ook het publiek (gemiddeld genomen een blanke man tussen de 30 en 50, twee keer modaal salaries) doet vrij weinig, behalve beschaafd klappen en af een toe een zachte “ohhhhhhhh”. Meer mag ook niet, anders komt ere en mannetje met een bordje “quiet please” voor je neus staan. Terug naar de wedstrijd: Tiger zelf had een moeilijke dag. Een paar keer buiten de ‘fairway’, een keer in de ‘bunker’, een paar puts gemist en uiteindelijk eindigd hij precies ‘even’. Verre van goed genoeg om dit toernooi dit jaar te kunnen winnen.
Opvallende momenten op deze vrijdag waren een balletje wat opens voor m’n neus lag, en waarna een golfer aan komt lopen en weer verder speelt. Verder moet ik zeggen dat het eten (hoewel prijzig) wel het beste eten is wat ik ooit gehad heb bij een sportevenement. Ook werd iemand nog vol op z’n hoofd geraakt met een balletje, die vervolgens uiteraard naar de grond ging……..
Terwijl ik dit schrijf zit ik nu naar de zaterdagronde op tv te kijken. Waarschijnlijk moet je zelf golfen om wat meer waardering te hebben voor wat deze professionals doen. Het is allemaal leuk en aardig dat je zo dichtbij de spelers kan komen en zolang de zon schijnt is het goed te doen, zeker met een biertje en een klapstoeltje zoals sommige toeschouwers de dag beleven. Maar van mij mag het allemaal toch een beetje ‘sportiever’.