Werk - City of Casey

Van de week kreeg ik een mailtje uit Nederland, waarin stond dat mijn tijd in Australië één grote vakantie lijkt. Voor mij een signaal om mijn lezers weer een lang en saai blog over werk voor te schotelen. Minder dan drie weken tot kerstmis en dan zit het werken voor de City of Casey er alweer op, dit is inmiddels alweer mijn vierde lokale overheidsbaan (hoewel ik nog steeds ontken dat ik tot m’n 67ste ambtenaar blijf), dus het is tijd voor een vergelijking tussen Nederland en Australië.

Werkplek
In Dordrecht is het flexwerken met iedere dag een ander bureau, opruimen in te kleine kasten, geen usb poort om documenten op te slaan en een te kleine mailbox. Dat laatste is hier nog erger (slechts 50 MB), verder is alles traditioneler. Dus mijn bureau is één grote bende met vele versies van het Structure Plan waar ik nu aan werk en veel ander papierwerk op de planken waar ik nooit in kijk. Het heeft dus allebei z’n voor- en nadelen.

Reistijd en werktijden
Tsja, 8 minuten lopen door het centrum van Dordrecht of minstens 46 minuten met de trein plus 20 minuten fietsen……... De werktijden zijn hetzelfde (8 uur per dag, half uur pauze in je eigen tijd) alleen hebben Australiers veel minder vrije dagen. Duidelijk een + 1 voor Nederland.

Salaris
Lastig. Ben nu officieel ‘consultant’ en heb daarom een een hoger uurloon, maar krijg alleen de uren betaald die ik werk (raar). Schaal 10 in Nederland komt aardig overeen met Band 5 hier, met ligt aan de wisselkoers waar je meer verdient. Geen winnaar dus.

Collega’s
De organisaties zijn verschillend opgebouwd en daardoor is vergelijken niet helemaal eerlijk. Stratigic Development heeft ongeveer 20 mensen en een goede 50/50 man/vrouw verdeling, en meer jonge dan oude mensen. Opvallend veel mensen met een niet-Australisch paspoort: Nieuw-Zeeland, twee keer India, Indonesië, China, Philipijnen, Engeland, Canada en Nederland.

Inhoudelijk
Voorlopig gaat het dus aardig gelijkop. En ook inhoudelijk is er niet zo veel verschil. Een Structure Plan / Gebiedsvisie schrijven is hetzelfde werk en je hebt te maken met dezelfde burgers met dezelfde argumenten. Zo heb ik afgelopen donderdag een presentatie gegeven voor de Chamber of Commerce (bedrijfs- en winkeliersvereniging) van Cranbourne. De meest gehoorde opmerking was: we kennen de plannen al jaren en staan er ook achter, maar wanneer gaat er ook echt iets gebeuren?

Hmm, tot nu toe veel dingen hetzelfde. Wat is dan wel echt anders?
Australië zit nog op het niveau van voor de bezuinigingen, met andere woorden, ik heb heel regelmatig (één a twee keer per week) een gratis lunch.

Ik moet hier niet proberen op vrijdag m’n witte sportschoenen aan te doen, de kledingstijl is veel zakelijker. Ik heb nog geen spijkerbroek gezien, iedere dag heeft iedereen een netjes gestreken shirt aan en ook op dagen als het meer dan dertig graden is heb ik nog geen korte broek gezien. Misschien bewaren ze dat voor de veertig+ dagen.

En verder…………begin ik door te krijgen dat ik mijn werk aardig goed doe. Structure Plan staat nu gepland voor de laatste raadsvergadering van het jaar (21 December) en als het in ieder geval dan besproken wordt, ben ik zeer tevreden.

Vrijdag trouwens Christmasdrinks met collega’s…….ben benieuwd. En zaterdag Melbourne Heart – Melbourne Victory, eindelijk weer naar het voetbal toe en dan ook nog eens een derby!