Mijn verjaardag

Daar zit je dan, op je verjaardag, achter een computer van de City of Casey. Met de 188 pagina dikke “Cranbourne Principal Activity Centre Residential Demand Modelling Study – Final Report” voor je neus. Sommige dingen zijn overal ter wereld hetzelfde en één van die dingen is dat ambtenaren veel te veel veel te dikke rapporten schrijven.

Werkdag drie zit er bijna op en de eerste indruk is goed. De reistijd van meer dan een uur is weer even wennen, maar hopelijk wordt die volgende week korter als ik mijn fiets heb. Gisteren besteld en morgen af te halen; 100 dollar voor een nieuwe mountainbike. Voor dat geld verwacht ik dat die fiets minstens tot het einde van 2010 me sneller van en naar het station kan brengen. Morgen ook meteen een helm kopen. Niet omdat het “veiliger” is met alle heuvels hier, maar omdat het wettelijk verplicht is.
Het kantoor is één grote kantoortuin met meer dan 100 mensen. Iedereen heeft z’n eigen bureau met z’n eigen troep en rotzooi en ik begin ook al aardige stapels rapporten en andere rotzooi te verzamelen. Met de Grand Final aanstaande zaterdag zijn er aardig wat rood-wit-zwart (St. Kilda) en zwart-witte (Collingwood) versiersels aan muren en plafond geplakt. Misschien moet ik zelf die groen-wiitte sjaal maar ophangen. Opvallend is dat je met vier mensen rug – aan rug zit en achter je beeldscherm te twee “muurtjes” hebt, waardoor je je altijd kan afsluiten van andere mensen.

Inhoudelijk ga ik me de komende maanden bezighouden met Cranbourne. Cranbourne is een stadje wat de komende jaren gigantisch gaat groeien (groeikern) en de nieuwe structuurvisie voor het Cranbourne Town Centre is bijna af. Ik zal ermee langs alle afdelingen moeten en daarna de inspraakronde met de burgers doen. Dat gaat ongetwijfeld leuk worden en misschien ga ik het wel via het internet doen (Schil-West vragenlijsten naar het Engels vertalen). Ze hebben hier hetzelfde probleem als in Nederland: burgers zijn tegen alle nieuwe ontwikkelingen. Waar wij NIMBY (Not In My Back Yard) gebruiken, is het in Australia meer BANANA: Build Absolutely Nothing Anywhere Near Anything.

Morgen met collega’s de hele dag de weg op om naar andere ‘activity centres’ te kijken. Aanstaande vrijdag mag ik waarschijnlijk een presentatie over planning in Nederland geven voor alle collega’s, dus de laatste paar dagen vooral op Nederlandse websites gezeten en plaatjes bij elkaar gezocht. Ik kom mijn dagen wel door op deze manier en kan niet wachten tot het eerste salaris gestort wordt (volgende week zaterdag).

Saaie verjaardag? Tot nu toe wel. Ben nu vijfentwintig jaar......Ondanks dat het weer buiten erg herfstachtig is, voelt het niet als mijn verjaardag. Er ontbreekt iets en ik weet niet precies wat. Vanavond uit eten in een restaurant van één van de juryleden van Masterchef, ben benieuwd. Hopelijk krijg ik morgen een onverwacht kado als NEC uit de beker wordt geschopt. Nu het toch (weer) over voetbal gaat: kaarten Melbourne Heart - Melbourne Victory zijn binnen.

Saai blog? Inderdaad. Helemaal mee eens. De komende weken zal het vaker over Narre Warren, Casey en Cranbourne gaan. Met foto vanuit deze uithoek van Melbourne en het prototype van suburbane sprawl. Verheug me er nu al op om de cultuurshock te delen.

Update (23-09): Het griekse restaurant was geweldig. Hele grote hoeveelheid kleine hapjes met heel veel vlees. Eerste verjaardagskado is ook binnen: vrijdag 3 december ga ik naar U2! En vier verjaardagskaarten (waarvan 2 uit Nederland), waaronder 1 ondertekend door alle werknemers van Enity solutions. Dat is het bedrijf wat mij vvanaf volgende week betaald. En het bedrijf waar ik nooit iemand van gesproken heb. Rare mensen, Australiers.........